Pokazy z fizyki
podstawowe narzędzie dydaktyki fizyki
Po co komu pokazy z fizyki? Nauczyciel podyktuje, uczeń nauczy się i po krzyku. Tak widzą niektórzy humaniści naukę przedmiotów przyrodniczych, w tym fizyki. Nic bardziej błędnego. Fizyka to nie pamięciowe opanowanie definicji i wzorów a nauka myślenia, które pozwala na racjonalne zrozumienie otaczającego nas świata. Jest to zapewne trudne. Dlatego młodzież, aby przejść przez tę barierę, musi widzieć zjawiska i procesy. Temu służą organizowane od siedmiu lat przez naszą Fundację, z udziałem innych instytucji, Pokazy z Fizyki. Maja one uzupełniać to, na co nie stać naszego sytemu publicznej oświaty. Do tej pory Fundacja, razem z ośrodkiem lubelskim i Katedrą Fizyki PRz organizowała coroczne ( w czerwcu) Rzeszowskie Pokazy z Fizyki. Pokazy ogląda, przeciętnie, około trzech tysięcy uczniów.
Od dwóch lat takie pokazy są organizowane przez Fundację w innych miastach Podkarpacia jako Wyjazdowe Pokazy z Fizyki.
W tym miejscu przedstawiamy informację merytoryczną na temat niektórych opracowanych i demonstrowanych pokazów, zwłaszcza tych prezentowanych podczas pokazów wyjazdowych. Pokazy mają na celu zapoznanie uczniów z zjawiskami fizycznymi i możliwościami ich interpretacji. Informacja ta będzie sukcesywnie rozszerzana.
Grupa pokazów I - poziom podstawowy
Mechanika
1. Prędkość i droga w jednorodnym polu siły ciężkości
Poniżej pokazano schematycznie zestaw demonstracyjny.
Dwie jednakowe kuleczki jednocześnie wypuszczamy z punktu
A. Do punktu B wcześniej przybywa kuleczka poruszająca się po torze dłuższym.
Pokaz pozwala na omówienie zagadnień: prędkość chwilowa,
prędkość średnia, ruch bez uwzględniania tarcia w jednorodnym polu
grawitacyjnym, ruch po równi pochyłej, II Zasada Dynamiki Newtona, zasada
zachowania energii.
2. Bezwładność
Na stole położono śliski obrus, a na nim postawiono naczynie (najlepiej szklane z wodą).
Jeśli powoli poruszamy obrusem, naczynie przesuwa się razem z obrusem (w wyniku siły tarcia, którą obrus działa na naczynie). Jeśli umiejętnie wyszarpniemy obrus, naczynie pozostanie na swoim miejscu. Pokaz demonstruje działanie zasady bezwładności. Pozwala też na zwrócenie uwagi na rolę siły tarcia statycznego.
3. Siły bezwładności Tutaj demonstrowane są siły bezwładności występujące w ruchu prostoliniowym oraz krzywoliniowym.
3.1.
Piłka na nitce |
3.2. Wirujące akwarium
Do płaskiego akwarium wlewamy zabarwioną ciecz (wodę), a
następnie wprawiamy je w ruch obrotowy. Poziom cieczy ustawi się według krzywej
wyznaczonej przez wektorową sumę siły ciężkości i siły odśrodkowej.
|
Obok pokazano siły działające na elementarną objętość cieczy
V: Q=Vρg, F=Vρω2R,
gdzie ρ-gęstość cieczy,
ω-prędkość kątowa, R- odległość
od osi obrotu.
3.3. Piła
z papieru Na oś silnika wysokoobrotowego nałożono tarczę z twardego papieru (tektury). Tarcza wprawiona w ruch obrotowy przecina klocek drewniany. Tarcza nie deformuje się dzięki sile odśrodkowej. |
4. III Zasada Dynamiki Newtona i zasada zachowania pędu
4.1.
Rakieta z butelki Butelkę plastikową wypełniamy parą spirytusu denaturowanego i po umieszczeniu na statywie (wyrzutni) podpalamy. Butelka zostaje wyrzucona, co imituje ruch rakiety. |
4.2. Doświadczenia z wózkami.
Dysponujemy wózkami zaopatrzonymi w taborety. Jeśli osoby siedzące na taboretach będą oddziaływać ze sobą (odpychać się, przyciągać, przerzucać ciężkie przedmioty), wózki też będą wykonywały odpowiednie ruchy. Możliwa jest także realizacja zderzenia doskonale sprężystego i doskonale niesprężystego. |
|
|
|
4.3. Napęd łódki
W pudełko od konserwy w kształcie łódki wspawano dwie
cienkie rurki miedziane, które w łódce tworzą wężownicę. |
4.4. Silnik odrzutowy
Tak, jak w pokazie z butelką, wypływ gazu powoduje odrzut. Można go zamienić na ruch po okręgu. |
|
|
5. Moment bezwładności
Moment bezwładności uwidacznia się przy różnych zjawiskach, na przykład przy toczeniu się ciał lub ruchu obrotowym.
5.1. Walce
Używamy dwa walce o tej samej masie i promieniu zewnętrznym, ale jeden (1) jest pełny a drugi (2) wydrążony. Łatwo pokazać, że walec wydrążony, lecz o takiej samej masie, wolniej stacza się z równi pochyłej. Jest to wynikiem tego, że walec wydrążony, ale o takiej samej masie, ma większy moment bezwładności. Z zasady zachowania energii mechanicznych wynika, że walec wydrążony będzie toczył się wolniej.
5.2. Stolik
obrotowy i hantle Siadamy na stoliku obrotowym trzymając w rozłożonych rękach hantle. Po wprowadzeniu w ruch obrotowy, prędkość kątowa zależy od tego, gdzie trzymamy hantle. Pokaz ilustruje dodatkowo zasadę zachowania momentu pędu.
|
|
5.3. Wirowanie na swobodnej osi obrotu
Pierścień zawieszamy na końcówce wirownicy. Przy małej prędkości kątowej pierścień wiruje w takiej postaci, w jakiej zwisa swobodnie. Przy dużej prędkości kątowej pierścień wiruje względem osi maksymalnego momentu bezwładności.
|
|
6. Moment pędu
6.1. Wirowanie koła, utrzymywanie poziomego kierunku osi obrotu
Oś wirującego w płaszczyźnie pionowej koła zawieszamy na
jednym z jej końców na linie. Drugi koniec osi pozostaje swobodny. Dopóki koło
szybko wiruje, oś koła, a zatem i kierunek momentu pędu, pozostaje pozioma (z
nieznacznym odchyleniem) - efekt żyroskopowy.
To samo doświadczenie, powtórzone z dwoma kołami wirującymi w przeciwnych
kierunkach na jednej osi, nie daje tego efektu.
Niekręcące się koło zwisa bezwładnie |
Kręcące się koło utrzymuje (prawie) poziomą oś obrotu |
6.2. Osoba na stoliku obrotowym trzymająca wirujące koło
Początkowo nieruchoma osoba, trzymająca wirujące koło, po przekręceniu osi koła z poziomej na pionową, zaczyna obracać się na stoliku.
Stolik obrotowy zapewnia brak momentu sił skierowanego wzdłuż osi obrotu stolika. Dlatego składowa momentu pędu wzdłuż tej osi cały czas pozostaje stała. Jeżeli oś obrotu koła na razie jest pozioma, to cały układ nie posiada tej składowej. Po zmianie osi obrotu, koło posiada moment pędu wzdłuż osi pionowej, ale żeby cały układ nadal nie posiadał składowej pionowej momentu pędu, to osoba wraz ze stolikiem musi zacząć obracać się w stronę przeciwną niż koło.
7. Aerodynamika
Strumień gazu lub cieczy padając na przeszkodę wywiera ciśnienie. Istotny jest też rodzaj opływu przeszkody. Piłeczka umieszczona w strumieniu powietrza „zawisa”. |
|
8. Drgania Obserwujemy drgania masy podwieszonej na sprężynie. Masa może
się zmieniać w stosunku 1:4. |
9. Fale akustyczne
Istnieje wiele zjawisk z udziałem fal akustycznych. Najbardziej spektakularne są te, w których występuje rezonans lub powstaje fala stojąca.
9.1. Rezonans -
„mówiąca” rura W środku rury jest zamontowana siatka metalowa. Gdy podgrzana palnikiem siatka stygnie, rura wydaje specyficzny głośny odgłos.
|
|
9.2. Rura Rubensa
Pozioma rura, o długości około 3m, posiada nawiercone wzdłuż długości małe otwory. Jeden koniec rury jest zamknięty, a drugi zaopatrzony w membranę. Po podłączeniu rury do źródła gazu ziemnego, gaz wydobywający się z otworków zostaje zapalony i widać szereg małych płomyków. Jeśli za pomocą głośnika zaczniemy pobudzać gaz w rurze falą akustyczną, która wniknie tam przez membranę, to w rurze powstanie fala stojąca, co uwidoczni się w wysokości płomyków. Schemat rury przedstawiony jest na rysunku. |
|